Een wandkleed van 340 bij 375 centimeter. Dat ontwierp Sigrid Calon op basis van stadsgedicht XVIII van A.H.J. Dautzenberg. Het Nederlands Textielmuseum sponsorde de adaptatie en fabriceerde het wandkleed op hun gloednieuwe Jacquardweefmachine. Door corona is een livepresentatie helaas nog niet mogelijk, maar op www.detaovandet.nl staat een filmpje van het weven en enkele foto’s die het productieproces illustreren. / Beeldend kunstenaar Sigrid Calon ontwikkelt met haar werk een beeldtaal van geometrische patronen en interliniëring. Ze verkent nieuwe conceptuele composities die neigen naar het minimalisme, maar die door het bonte kleurgebruik ook een speels en ironisch effect sorteren. Calon werkt met verschillende ambachtelijke disciplines, maar ze heeft een voorliefde voor textiele technieken. Haar werk wordt internationaal geroemd; ze exposeerde in onder meer Berlijn, New York, Oslo, Beijing en Venetië. In 2019 had ze een solotentoonstelling in Museum De Pont. / De uitnodiging om deel te nemen aan de Tao van de T viel samen met de installatie van een nieuwe Jacquardweefmachine in het Textielmuseum, waarmee weven op een breedte van drieënhalve meter mogelijk werd. Calon: ‘Ik koppelde het een aan het ander en legde mijn plan voor aan het textiellab van het museum. Tot mijn vreugde kreeg ik toestemming om een groot wandkleed te weven. Bovendien sponsorde het museum het materiaal en kreeg ik hulp van de medewerkers. Heel tof allemaal.’ / Puzzelen / Dan het ontwerp. Dat zorgde bij Calon in eerste instantie voor de nodige vraagtekens. ‘Het was even puzzelen. Ik probeerde het gedicht te begrijpen door het te ontleden. Het viel me op dat er groepjes van omgedraaide T’s in stonden met verschillende lengtes. Ik ging tellen en kwam op: acht keer twee-T’s, tweeëntwintig keer drie T’s, dertien keer vier-T’s, drie keer vijf-T’s, zes keer zes-T’s, twee keer zeven-T’s, één keer acht-T’s, één keer negen-T’s, twee keer tien-T’s en twee keer twaalf-T’s. Verder telde ik vijf komma’s en zes punten. Ik vormde hiermee nieuwe groepjes, een soort van bouwstenen; al kunnen het ook bindingen van een weefsel zijn. Ik gebruikte hiervoor de T van mijn eigen Letterfont die ik had ontwikkeld voor mijn laatste boek (SC_1/1_1/2_1/4_1/8).’ / Met de verzamelde ingrediënten maakte Calon een nieuwe compositie. Vervolgens kreeg ze van het museum twee dagen om testen op de nieuwe machine te maken. ‘Ik ging op zoek naar de juiste garens, moest de bindingen omzetten, de draadspanning goed afstellen, een gebalanceerd kleurpalet maken et cetera. Ik wilde graag een volumineus effect; met de mooie garens van Wolkat heb ik het grootste gedeelte van de “achtergrond” ingevuld, met een verloop van grijze naar roze. De T’s zijn geweven in een combinatie van zwart en groen mohair en elke vormgroep heeft zijn eigen unieke binding, gemaakt door de vorm van het aantal. Zo zijn verschillende patroontjes ontstaan. De punten en komma’s hebben ook een nieuwe vorm gekregen.’ / Stadsgedicht XVII, XIX, XX en XXI / Paul van Rijswijk is bezig met de adaptatie van stadgedicht XVII. De presentatie, een houten installatie in Luycks Gallery, is uitgesteld tot na de lockdown. Met stadsgedicht XIX is JACE van de Ven, de eerste stadsdichter van Tilburg (2003-2005), aan de slag gegaan. Hij transformeerde het tot een nieuw gedicht én een nieuw biljartspel. Binnenkort meer daarover. Jan Doms accepteerde de uitnodiging om stadsgedicht XX te vertalen naar een nieuw kunstwerk. Zijn multidisciplinaire performance inconTro di boxe vindt (vooralsnog) plaats op woensdagavond 21 april in Ladybird Street park van de Hall of Fame. Meer informatie volgt te zijner tijd. Over het laatste stadsgedicht (XXI, mei 2021) heeft choreograaf Annemijn Rijk zich ontfermd. / A.H.J. Dautzenberg was van plan om vierentwintig stadsgedichten plus adaptaties te maken/organiseren, elke maand één, in samenwerking met telkens een andere kunstenaar/kunstdiscipline. Hij heeft echter besloten om zijn stadsdichterschap vroegtijdig te beëindigen; de gedichten XXII, XXIII en XXIV zullen dus níét verschijnen. De reden is dat de gemeente de afspraken niet is nagekomen en de belachelijk lage honorering voor de komende stadsdichter niet wil verhogen, ondanks de van de daken geschreeuwde Faire Practice Code, waarin wordt gesteld dat ook in Tilburg professionele kunstenaars een marktconforme beloning zullen ontvangen. Voor meer informatie hierover zie hier en hier. / PARK / Het in 2013 opgerichte platform voor visual arts PARK heeft aangeboden in december een overzichtstentoonstelling te organiseren van de gedichten en de adaptaties. PARK is gecharmeerd van de interdisciplinaire invulling van het stadsdichterschap en wil de door Dautzenberg geïnitieerde cross-over tussen poëzie en andere kunstvormen belichten. PARK richt zich op actuele ontwikkelingen in de hedendaagse kunst en levert een bijdrage aan de ontwikkeling van een gunstig productie- en vestigingsklimaat voor beeldend kunstenaars uit de regio. De organisatie probeert een netwerk op te bouwen dat stedelijke, regionale, nationale én internationale kunstenaars en musea met elkaar verbindt. / Voor meer informatie: www.sigridcalon.nl.